Jesteśmy, jesteśmy!

Nie było nas długo, bo ten rok zaczął się dla nas bardzo niefajnie. Moja mama miała wypadek - spadła z tarasu na piętrze domu i baliśmy się, czy nie ma obrażeń wewnętrznych i czy nie złamała kręgosłupa, bo jak ją przywieźli do szpitala, nie miała czucia w nogach. I będąc setki kilometrów oddalone, ja i moje siostry mogłyśmy tylko czekać na wieści telefoniczne. Na szczęście skończyło się "tylko" na operacji kręgosłupa (rdzeń był tylko uciskany), złamanych dwóch żebrach i strasznym bólu. Moja najstarsza siostra poleciała zająć się mamą w szpitalu. Ja, z racji szkoły Lulu i pracy, zamówiłam dla mnie i dzieciaków bilety dopiero na luty. Kiedy rozmawiałam z moją słabiuteńką mamą przez telefon, podbiegł Lulu, przejął słuchawkę i zapytał : "Babcia, spadłaś z dachu?". A babcia na to "Tak, próbowałam latać tak jak Superman"...

A Duduś? W święta próbował wszystkich potraw, które sami jedliśmy. Pierogi, bigos, sałatka ziemniaczana, a nawet ociupinkę mojego serniczka i ciasteczek (jak święta to święta!)
A oto Dudu wigilijny.

Nasz słodki Mikołajek.

Życzę wam wszystkim Szczęśliwego Nowego Roku! Aby wam i waszym bliskim dopisywało dobre zdrowie, bo to jednak najważniejsze...